Piosenka

Ona nuci tę piosenkę
graną przez wiatr cichej nocy.
Czuje dotyk na swej ręce -
mgle tej chce się dać zaskoczyć.

Pośród pni zmurszałych całkiem
ona nuci tę piosenkę.
W noc bezdenną stąpa walcem.
Mgła wciąż trzyma ją za rękę.

Pośród mogił obcych mężów,
śpiących z godłem w swoim sercu.
Pośród grobów mchem muskanych
ona tańczy z wiatrem samym.

Kosa stoi gdzieś na boku -
Śmierć wszak teraz jest w amoku.
Nuci piosnkę opuszczonych -
jej od dawna zaręczonych.