Mgławice

W piasku mgławic zatopiony
cały żal minionych dni.
Widzę świat ten poroniony,
który żarem chwil się tli.

Widzę wizje najdziwniejsze.
W kolorowych falach snu
czuję to, co najpewniejsze –
koniec końców znam to już.

Piaski prawd ruchome ciągle
pochłaniają życia smak.
Tak więc bezsens – martwy człowiek –
to przyszłości mroczny znak.