W duszy pogrzebane

To, co było dane.
To, co zapisane.
To, co nam zostało -
w duszy pogrzebane.

Legło pod sumieniem -
tak jak pod kamieniem.
W duszy pyłach czasu,
goniąc za marzeniem.

Jednym tym skinieniem,
zgubnym tak milczeniem -
nie do rozpoznania
puste to wspomnienie.

W duszy pogrzebane
leży na jej spodzie.
Czas je przykrył skrycie -
to szczęśliwe życie.