Kruchość

Jaki sens jest życia kruchy.
Hieny walczą o okruchy.
Ja się gubię w tych piekarniach.
Chleb nie doda mi otuchy.

W każdym piecu inne życie.
Zobaczycie - uwierzycie.
Z innej mąki inne bułki.
Każdy wiedzie swoje życie.

Kruche sprawy wszyscy mają.
Dziś gromadnie się witają,
a gdy wiatr okruchy zmiecie,
nagle wszyscy się żegnają.

Kruche serca, wątłe ciała.
Skórka ciemna, żółta, biała -
różne stopnie to wypieku,
lecz ta sama wszystkim biada.

Wszyscy na tych samych drożdżach,
wszyscy żyć chcą dziś po kosztach.
Każdy chętnie by odsprzedał
część swojego "ja" do czorta.

Jeśli Tobie ma się upiec
w tej piekarni ludzkich uciech,
nie goń za ich okruchami -
tak uwolnisz się od złudzeń.